Niniejsza publikacja to kompendium wiedzy o historii, aktualnym statusie prawnym, organizacji, funkcjach założonych i rzeczywistych izby dziecka, jej strukturze i miejscu w polskim systemie opiekuńczo-wychowawczym. Mimo że placówki o  zbliżonych do współczesnych rozwiązaniach prawno-organizacyjnych istnieją od 1936 roku, nie poświęcano im wiele uwagi w polskim piśmiennictwie naukowym. Tymczasem o znaczeniu indywidualnym i społecznym izb dziecka świadczy fakt, że w okresie od 1946 do 2010 roku odnotowano w tych placówkach łącznie ponad 1 mln zatrzymań nieletnich w wieku od 3 do 21 lat.

Prezentowane w książce wyniki badań ukazują ewolucyjne przeobrażenia izb dziecka w zakresie celów, realizowanych funkcji, organizacji itd. Autor opowiada się za organizacją izb dziecka jako specjalistycznych, instytucjonalnych form całkowitej, krótkoterminowej opieki nad zatrzymanymi nieletnimi wymagającymi interwencji kryzysowej o szerokim spektrum funkcji wewnętrznych (opiekuńczej, wychowawczej, diagnostycznej, edukacyjnej) oraz zewnętrznych (profilaktycznej).