Zawsze się mówi: „Najtrudniejszy pierwszy krok”. I niestety jest to prawda.

Wyjazd do Włoch stanowił dla mnie wielkie przeżycie. Była to moja pierwsza w życiu podróż za granicę. Musiałem zmierzyć się ze wszystkimi swoimi lękami, słabościami, tęsknotą za domem, znajomymi, rodziną i przyjaciółmi.

Moje obawy i lęki minęły, kiedy tylko wylądowałem na Sycylii. Mili i uprzejmi Włosi pomagali chętnie w każdej napotkanej trudności. „Tubylcy nie są tacy źli, a wioska nie taka straszna” – pomyślałem.

Podobne wrażenie odniosłem przekraczając progi biura na uczelni „KORE” w Ennie. Sympatyczni pracownicy pomogli nie tylko mnie, ale także każdej osobie spośród „Erasmusów”. Bardzo szybko włoski optymizm udzielił się całej „mojej grupie”. Mimo że pochodziliśmy z różnych części Europy, to jednak włoski styl bycia i życia wygrywał. Na uczelni zajęcia odbywały się w języku włoskim, więc po powrocie do ojczyzny byłem bogatszy o znajomość tego języka.

Miasteczko Enna, w którym studiowałem, okazało się bardzo urokliwą i piękną miejscowością z mnóstwem zabytków z różnych okresów historii i typowymi wąskimi uliczkami. Enna jest podzielona na dwie części: górną i dolną. Obie zapierają dech w piersiach. W dolnej części miasta znajduje się uczelnia, budynki akademickie i nowa biblioteka multimedialna.

Enna (uniwersytet i miasto)

Natomiast w górnej – tam gdzie mieszkałem – tętniło życie. Tam wynajmowałem mieszkanie wraz dwoma innymi „Erasmusami” – dziewczyną z Łotwy i Hiszpanem. Codzienne życie z nowo poznanymi studentami, wspólne zwiedzanie miasta, imprezy, wszystko to sprawiło, że staliśmy się „jedną wielką” międzynarodową rodziną.

Mieszkanie i współlokatorzy

Nasze mieszkanie zlokalizowane było w jednym z najwyższych budynków w Ennie. Dodatkowo miasteczko to jest najwyżej położoną miejscowością na całej Sycylii – ponad 1000 m n.p.m. Dzięki temu naprawdę mieszkaliśmy „nad chmurami”, które zatrzymywały się w „moim miasteczku”. Codziennie podziwialiśmy widoki przepięknej panoramy Sycylii. Z okna mojego pokoju obserwowałem dodatkowo niezwykłą scenerię, której głównym punktem był najwyższy czynny wulkan Europy, czyli Etna.

Widoki z okna mieszkania

Etna

Na przepięknej Sycylii byłem w okresie zimowym. Miałem więc możliwość poznania jej z każdej strony: i tej ciepłej, i zimnej. Pewnego razu w Ennie spadł śnieg, co w innych częściach wyspy się nie zdarza. Na szczęście, bo Boże Narodzenie mieliśmy prawie jak w domu. W związku z brakiem dostępnych świerków i jodełek, razem ze współlokatorami udekorowaliśmy palmę.

Boże Narodzenie w Enna

W czasie wolnym od studiowania zwiedzałem z przyjaciółmi niezwykłą Sycylię. Przez pół roku mojego pobytu udało nam się zobaczyć północ, wschód oraz południe wyspy. O dziwo, cała Sycylia pełna jest naszych rodaków, którzy na co dzień tam pracują lub przebywają w celach turystycznych. W czasie podróży po północnej części wyspy mieszkałem w hostelu w Palermo prowadzonym przez Polkę. Natomiast w Agrigento, na południu, nocowałem przy samej plaży u Polaka, który pracuje w branży handlowej. Dzięki nim nie zapominałem o Polsce i polskiej gościnności.

Zwiedzanie Sycylii

Pół roku spędzone na Erasmusie pozostanie dla mnie niezapomniane. To była przygoda życia. Jestem pewien, że kiedyś wrócę na Sycylię. Zostało tam jeszcze wiele miejsc, które chciałbym zobaczyć: wejść na Etnę, zwiedzić kultową miejscowość Corleone – bardzo znaną z filmów „Ojciec Chrzestny”. W czasie pobytu poznałem mnóstwo osób z całej Europy i świata, poznając ich obyczaje i kulturę. Mam nadzieję, że nie była to ostatnia taka moja wyprawa. Jest jeszcze tyle „gór do zdobycia”…