Literatura popularnonaukowa

Niniejsza praca jest początkowo próbą określenia pojęcia filozofii oraz jej związków z naukami szczegółowymi. Rozwija problem relacji pomiędzy poznaniem rozumowy i poznaniem przez wiarę. Następnie charakteryzuje w wymiarze historycznym i metafizycznym trzy nurty filozofii: monizm materialistyczny, monizm idealistyczny i filozofię realizmu. Kreśli również teorię osoby ludzkiej w aspekcie filozoficznym i przyrodniczym. Następnie ukazuje problem początku kosmosu, jego struktury i modeli oraz praw przyrody. Jest też próbą ukazania realistycznej etyki i teorii sumienia. W końcowej części prezentuje idee przewodnie egzystencjalizmu i strukturalizmu.

Edukacja przedszkolna jako pierwszy szczebel nauczania i wychowania skupia szereg zadań, których realizacja stymuluje rozwój wychowanków zgodnie z ich możliwościami. Zakres umiejętności i wiadomości z różnych obszarów edukacji reguluje podstawa programowa wychowania przedszkolnego, która określając cele wychowania, wskazuje jednocześnie na warunki, sposoby i zadania, jakie powinien realizować nauczyciel w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym.

Okres przedszkolny to czas, w którym dziecko wykazuje wzmożoną aktywność poznawczą, jest niezwykle podatne na wszelkie działania. W wyniku pracy wychowawczo-dydaktycznej nauczyciela, który uwzględniając predyspozycje dziecka, traktując je indywidualnie, znając i respektując jego zainteresowania i potrzeby, wspiera jego aktywność poznawczą przez co staje się ono bardziej sprawne i samodzielne. W prezentowanej monografii omówiono wybrane formy aktywności dziecięcej oraz sposoby jej wspomagania poprzez stosowanie różnorodnych form i metod pracy nauczyciela.

Scharakteryzowano ponadto wszystkie obszary edukacyjne zawarte w podstawie programowej, w których wskazano celowość ich realizacji oraz etapy osiągania umiejętności dzieci, z uwzględnieniem poszczególnych grup wiekowych. Podkreślono również znaczenie współpracy przedszkola z rodzicami we wspomaganiu aktywności dziecięcej, zgodnie z przesłaniem nowoczesnej edukacji, w której podkreśla się obowiązek podejmowania wszelkich inicjatyw na rzecz zintegrowania obu podmiotów, wywierających najistotniejszy wpływ na rozwój dziecka.

Niniejsza publikacja to kompendium wiedzy o historii, aktualnym statusie prawnym, organizacji, funkcjach założonych i rzeczywistych izby dziecka, jej strukturze i miejscu w polskim systemie opiekuńczo-wychowawczym. Mimo że placówki o  zbliżonych do współczesnych rozwiązaniach prawno-organizacyjnych istnieją od 1936 roku, nie poświęcano im wiele uwagi w polskim piśmiennictwie naukowym. Tymczasem o znaczeniu indywidualnym i społecznym izb dziecka świadczy fakt, że w okresie od 1946 do 2010 roku odnotowano w tych placówkach łącznie ponad 1 mln zatrzymań nieletnich w wieku od 3 do 21 lat.

Prezentowane w książce wyniki badań ukazują ewolucyjne przeobrażenia izb dziecka w zakresie celów, realizowanych funkcji, organizacji itd. Autor opowiada się za organizacją izb dziecka jako specjalistycznych, instytucjonalnych form całkowitej, krótkoterminowej opieki nad zatrzymanymi nieletnimi wymagającymi interwencji kryzysowej o szerokim spektrum funkcji wewnętrznych (opiekuńczej, wychowawczej, diagnostycznej, edukacyjnej) oraz zewnętrznych (profilaktycznej).

Przemiany społeczne i kulturowe, będące skutkiem procesów globalizacyjnych i migracyjnych, wpływają znacząco na sferę obyczajowości i wzory życia rodzinnego. Przyczynia się to do powstawania nowych obszarów zagrożeń i poczucia osamotnienia współczesnego dziecka, braku poczucia bezpieczeństwa, upadku autorytetu i do dewaluacji wartości moralnych.

W książce podkreślone zostały niektóre wątki i obszary niewydolności założonych funkcji rodziny, placówek opieki całkowitej, rodzinnych form opieki w wymiarze normatywnym i aksjologicznym. Intencją autorki jest uświadomienie czytelnikowi skali deprywacji potrzeb w rodzinie, szkole, zastępczych środowiskach opiekuńczo-wychowawczych oraz wzbudzenie refleksji związanej z niepewną przyszłością współczesnego dzieciństwa, wpisanego w konsumpcyjny styl życia.

Opracowanie ma charakter monografii, adresowane jest do pedagogów, nauczycieli akademickich i studentów.

Pomoc postpenitencjarna odgrywa kluczową rolę w readaptacji społecznej osób opuszczających jednostki penitencjarne. Byli więźniowie, opuszczając zakłady karne, na ogół nie mają mieszkania, materialnych środków do życia, pracy i szans na zatrudnienie. Rozluźnieniu bądź całkowitemu zerwaniu uległy ich więzi z rodziną oraz osobami dla nich znaczącymi. Zarówno w trakcie pobytu w warunkach izolacji więziennej, jak i na wolności skazani potrzebują wsparcia społecznego, bez którego najprawdopodobniej staną się kolejnymi przykładami syndromu „3B” – Bezrobocia, Biedy, Bezdomności.

Przedmiotem badań w niniejszej publikacji jest zatem poznanie opinii skazanych na temat skuteczności opieki postpenitencjarnej. Celem eksploracji zaś, wykrycie i przeanalizowanie zależności i właściwości związanych z pomocą postpenitencjarną, prześledzenie postaw przejawianych przez osadzonych względem idei pomocowych oraz związanych z tym zagadnieniem uwarunkowań.

Ksiązka jest próbą pokazania, że szeroko rozumiana aktywność ludzi w okresie późnej dojrzałości sprzyja ich lepszemu życiu, podnosi jakość codziennej egzystencji i pozytywnie wpływa na relacje międzyludzkie i partnerskie. Aktywność uznano za warunek konieczny pomyślnego rozwoju człowieka i jego funkcjonowania w świecie, podstawowy czynnik regulacji związku ludzi z otoczeniem. O kierunku i natężeniu aktywności każdorazowo decyduje sytuacja jednostki, jej stan wewnętrzny i stan otoczenia, zawsze w ramach struktury tej podstawowej zależności. Aktywność zawsze jest określoną formą działalności ludzkiej, nakierowaną na osiągnięcie wytyczonego celu i zaspokojenie potrzeby, współcześnie wysoko koreluje się ją z jakością życia w okresie starości.

Podjęta została także tematyka aktywizacji, rozumianej jako proces tworzenia nowych i optymalizacji już istniejących warunków i możliwości do tego, aby ludzie w okresie późnej dojrzałości mogli realizować różnorakie formy aktywności i rozwijać zainteresowania. Aktywność i aktywizacja osób starszych potraktowane zostały jako procesy współwyznaczające style starzenia się, a tym samym warunkujące życie na emeryturze.

W celu potwierdzenia tych tez zanalizowano i przedstawiono znaną literaturę przedmiotu oraz odwołano się do wycinkowych badań przeprowadzonych w kieleckich klubach seniora. Praca ma więc charakter teoretyczno-empiryczny i kierowana jest do studentów kierunków pedagogicznych, głównie: pracy socjalnej, pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej i środowiskowej, interwencji kryzysowej oraz wszystkich pracowników służb socjalnych, dla których życie ludzi starszych jest codziennym doświadczeniem.

Książka potwierdza tezę, że aktywność, zwłaszcza realizowana w okresie starości, w całej różnorodności jej rodzajów i pełnionych funkcji pozwala seniorom adoptować się do wymogów rzeczywistości, uczy radzić sobie w nowych sytuacjach, wykorzystywać osiągnięcia techniki i cywilizacji, korzystać z uroków życia i cieszyć się czasem późnej dojrzałości.

Autorami tekstów w książce są specjaliści z zakresu pedagogiki i psychologii. Praca poświęcona jest analizie obszarów ryzyka wystąpienia zaburzeń i patologii w zachowaniach współczesnej młodzieży, funkcjonującej w świecie zmagającym się z wieloma problemami, takimi jak przeludnienie, bezrobocie, bieda i rosnąca skala zjawisk patologicznych.

Dlaczego szczególnie zagrożona patologiami jest młodzież?

Po pierwsze, czas dorastania (adolescencji) niesie ze sobą szereg zmian powodujących, że kilkunastoletni człowiek jest szczególnie podatny na negatywny wpływ społeczny (dylemat: tożsamość vs konfuzja ról). Młodzież najszybciej reaguje na zmiany, ale też jest najbardziej narażona na różne dewiacje. Dorastający podejmują próby określenia własnej pozycji w stosunku do otoczenia społecznego, szukają własnej tożsamości, testują własny potencjał i szanse rozwojowe, rozpoznają własne możliwości, zainteresowania, ideały, określają ważne cele osobiste i podejmują decyzje dotyczące siebie samego i własnej drogi życiowej. W skomplikowanym świecie współczesnym właśnie młodzież odczuwa szczególnie silnie zapotrzebowanie na wartości, potrzebuje solidnych fi larów, na których może oprzeć swoje życie, potrzebuje stabilności i czytelności pojęć, określonej hierarchii wartości.

Po drugie, świat XXI wieku i ponowoczesne społeczeństwo obfi tują w liczne negatywne zjawiska, które nie pozostają bez wpływu na młodzież: brak wartościowych modeli osobowych dla młodzieży i klarownych wzorów zachowań (nadmierna tolerancja – wszystko jest akceptowane), unifi kacja wartości, brak obowiązujących uniwersalnych kodów moralnych, nieustanne otwarcie na zmiany, kultura ryzyka, pogoń za nowością, kryzys rodziny, przywiązywanie nadmiernej wagi do wartości materialnych, wychowawcza niewydolność rodziców, migracje zarobkowe, niestabilność systemu wartości, sposobów pełnienia ról społecznych i realizacji zadań życiowych, dynamiczne, radykalne i budzące poczucie zagrożenia zmiany kontekstu ekologicznego, akty terrorystyczne, agresywne wzory zachowań wśród elit politycznych i w środkach masowego przekazu, powszechny pośpiech, zagrożenia zdrowotne, masowa fragmentaryzacja socjokulturowa, bezrobocie, bieda i wykluczenie społeczne oraz wiele innych).

Monografia dotyczy wybranych problemów pedagogiki zdolności. Książka ma na celu wprowadzenie do tej dyscypliny i pokazanie podstaw teoretyczno-praktycznych pracy ze zdolnymi. Ostatnie lata to okres wzmożonego zainteresowania polityków oświatowych zagadnieniem edukacji osób zdolnych. Wytyczone kierunki reform pozwalają przypuszczać, że podstawowa wiedza z obszaru pedagogiki zdolności stanie się potrzebna i przydatna w pracy wszystkich nauczycieli i pedagogów.

Książka składa się z dziewięciu rozdziałów. Pierwszy rozdział obejmuje teoretyczne podstawy pracy z uczniami zdolnymi. Składa się na to rys historyczny, określenie dziedziny pedagogiki zdolności, wyjaśnienia terminologiczne i wskazanie głównych teorii zdolności. W następnych rozdziałach przedstawiono charakterystykę zdolności ogólnych i kierunkowych, uczniów zdolnych, czynników sprzyjających rozwojowi zdolności oraz prawnych uregulowań wspierania zdolnych. Najobszerniejszy rozdział traktuje o formach oraz metodach kształcenia i opieki nad zdolnymi Odrębny fragment poświęcono nauczycielom uczniów zdolnych i problemom ich pracy. W dalszej kolejności pokazano przykłady działań praktycznych w obszarze edukacji zdolnych. Nieodzownym elementem pracy z uczniami zdolnymi będzie przygotowanie ich do trudu autokreacji. Ostatni rozdział książki dotyczy zaangażowania we własny rozwój ludzi zdolnych.

Zadaniem książki jest wsparcie osób pracujących z uczniami zdolnymi w ukształtowaniu własnych poglądów oraz własnych pomysłów praktycznych na rozpoznawanie i rozwijanie talentów dzieci i młodzieży. Nie ma jednej recepty na model diagnozowania i wspierania zdolności. Konkretne rozwiązania muszą być zawsze związane z indywidualnymi potrzebami uczniów oraz możliwościami ich wspomagania. Każdy projekt powinien być tworzony indywidualnie. Rozwój potencjałów jest możliwy poprzez ich rozpoznawanie oraz wspieranie w toku odpowiedniego zorganizowania oddziaływań edukacyjnych, przy uwzględnieniu wpływów środowiskowych oraz aktywności własnej człowieka.

Zawiera:

• Danuta M. Piekut-Brodzka: Praktyka pracy socjalnej;
  
• Bożena Matyjas: Pomoc dziecku i rodzinie w polskim systemie pomocy społecznej;
  
• Agnieszka Walendzik-Ostrowska: Wykorzystanie streetworkingu w pracy socjalnej z grupami marginalizowanymi;
  
• Renata Kowal: Doradca zawodowy – akompaniator;
  
• Agata Chabior: Kluby seniora obszarem aktywności osób starszych – wymiar praktyczny;
  
• Anna Gromska: Aktywizacja społeczna i zawodowa osób chorujących psychicznie na przykładzie Kieleckiego Domu pod Fontanną;
  
• Jolanta Mróz: Aktywizacja społeczno-zawodowa bezdomnych mężczyzn na przykładzie Wspólnoty Emaus Nowosądeckiego Towarzystwa Pomocy im. Brata Alberta w Nowym Sączu;
  
• Piotr Różalski: Kluby młodzieżowe „Młoda Strefa” i „Wolna Strefa” jako przykład pracy socjalnej z dziećmi i młodzieżą;
  
• Marta Rozpara: Marginalizacja i wykluczenie społeczne dzieci i młodzieży jednym z obszarów działań pracy socjalnej;
  
• Małgorzata Wolska-Długosz: Praca socjalna i poradnictwo rodzinne świadczone przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Kielcach;
  
• Paulina Forma: Praca socjalna z rodziną dysfunkcjonalną (na przykładzie środowiska lokalnego Kielc;
  
• Małgorzata Kaczmarska: Mieszkańcy bloku socjalnego (na przykładzie badania przeprowadzonego w Kielcach);
  
• Lilla Gardyńska: Bieda i jej dziedziczenie (na przykładzie badania przeprowadzonego wśród klientów pomocy społecznej w Kielcach);
  
• Małgorzata Porąbaniec: Sytuacja rodzin dotkniętych ubóstwem;
  
• Andrzej Gołębiowski: Wybrane aspekty pomocy środowiskom dotkniętym patologiami społecznymi;

Polskie wychowanie wojskowe ma długie – sięgające wiele lat wstecz – bogate, piękne tradycje. Problematyka wychowania wojskowego w okresie powstań narodowych walk narodowowyzwoleńczych poruszana w niniejszej książce stanowi jeden z najbardziej interesujących okresów polskiej oświaty XIX wieku. Pod względem politycznym okres 1794 –1864 dzieli się na pięć wyraźnych podokresów: insurekcja kościuszkowska, Legiony Polskie, Księstwo Warszawskie, Królestwo Polskie i powstanie listopadowe, powstanie styczniowe. Zagadnienie to było i wciąż pozostaje przedmiotem badań naukowych, lecz nie doczekało się jak dotąd pełnego opracowania monograficznego.

W wychowaniu współczesnej młodzieży – nie tylko w mundurach – bardzo często ma miejsce odwoływanie się do tradycji wychowania wojskowego okresu powstań i walk narodowowyzwoleńczych, a tymczasem ta tradycja znajduje niewielkie odzwierciedlenie w dorobku historii wychowania wojskowego w Polsce.

Jak wobec tego poznać historię polskiej wojskowej myśli wychowawczej, skoro brak jest na ten temat w naszej historiografii pełniejszych refleksji, choćby odnoszących się do wybranych epok historycznych? Niniejsza publikacja została pomyślana jako szersza prezentacja tej problematyki. Ma również inny istotny cel, którym jest zaprezentowanie w usystematyzowanym kształcie dziejów wychowania wojskowego lat 1794–1864.

Wiedza historyczna powinna być kontynuowana i rozwijana w procesie współczesnej edukacji, ponieważ posiada ogromne walory wychowawcze, które można i należy wykorzystywać w pracy, nie tylko w środowisku wojskowym.

Zawiera:
Przedmowa
Wprowadzenie

Część I
Rozwój zawodowy nauczycieli. Ujęcie teoretyczne

• Wanda Dróżka: Wspomaganie rozwoju zawodowego nauczycieli. Zarys problematyki;
• Agnieszka Kaczmarczyk: Rozwój zawodowy a satysfakcja nauczyciela z pracy;
• Teresa Giza: Trudności rozwoju zawodowego nauczycieli;
• Zofia Okraj: Twórczość – wymóg i wyzwanie dla współczesnego nauczyciela;
• Zdzisław Ratajek: Blokada rozwoju twórczych postaw nauczycieli – rzecz o niedostatku samooceny we współczesnej szkole;
• Irena Pufal-Struzik: Nauczyciel w pułapce stereotypów;
• Małgorzata Bogaj: Wybrane problemy zawodu nauczyciela w Unii Europejskiej;

Część II
Uwarunkowanie rozwoju zawodowego nauczyciela. Tendencje zmian

• Marzena Pękowska: Kształcenie nauczycieli w świetle krajowych i międzynarodowych dokumentów edukacyjnych;
• Sylwester Scisłowicz: Wybrane europejskie drogowskazy dla nauczycieli oraz osób i uczelni ich kształcących;
• Iwona Białas: Edukacja, szkoła i nauczyciel w warunkach zmiany społecznej;
• Joanna Skura-Sądelska: Szkoła jako ogniwo rozwoju zawodowego młodych pedagogów;
• Justyna Miko-Giedyk: Aktywność nauczycieli na rzecz wyrównywania szans edukacyjnych uczniów ze środowisk wiejskich jako droga rozwoju zawodowego;
• Renata Miszczuk: Ocena przygotowania zawodowego początkujących nauczycieli – analiza badań własnych;

Część III
Rozwój kompetencji dydaktycznych i wychowawczych nauczyciela

• Kazimiera Dutkiewicz: Nauczyciel wychowawca w percepcji uczniów klas początkowych;
• Agnieszka Szplit: Obserwacja i hospitacja lekcji jako elementy wspomagające rozwój zawodowy nauczyciela języków obcych;
• Małgorzata Molenda: Proces stawania się nauczycielem (z doświadczeń praktyka);
• Tomasz Łączek: Rola nauczyciela w procesie wychowania młodzieży do wartości;
• Róża Herdzik: Nauczyciel wspomagający społeczną akceptację uczniów zdolnych;
• Małgorzata Wasilewska: Stres zawodowy nauczyciela – zarys problematyki;
• Iwona Dutkiewicz: Umiejętności dydaktyczne i organizacyjne nauczycieli wychowania fizycznego;
• Marcin Agatowski: Proces stawania się wychowawcą w świetlicy środowiskowej.

Niniejsza publikacja jest próbą określenia poziomu aspiracji edukacyjnych i zawodowych młodzieży gimnazjalnej zarówno ze środowiska wiejskiego jak i miejskiego oraz poznania czynników wpływających na ich kształtowanie. Dostrzegając ogromne przeobrażenia w naszym kraju oraz nowe problemy i sytuacje, które pojawiają się na świecie (np. globalizm, otwarcie granic) interesujące wydaje się zbadanie jak młodzie ludzie postrzegają w nich swoją rolę? Jakie są ich aspiracje edukacyjne i zawodowe?

W części teoretycznej omówione zostały: pojęcia, rodzaje i uwarunkowania aspiracji. Przedstawiony został również przegląd badań nad aspiracjami młodzieży. Podjęto również próbę scharakteryzowania środowiska wiejskiego, poruszony został problem deficytu edukacyjnego oraz nierówności szans edukacyjnych dzieci i młodzieży z terenów wiejskich. Przedstawiono także zmiany postaw młodych ludzi wobec planów życiowych w dobie globalizacji i przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.

W części empirycznej podjęto próbę analizy aspiracji edukacyjnych i zawodowych młodzieży w aspekcie czterech grup uwarunkowań (osobowościowych, środowiskowych, szkolnych i społeczno-ekonomicznych).

W końcowej części publikacji zamieszczono autorski projekt rozwiązań systemowych wyrównujący szanse edukacyjne dzieci ze środowiska wiejskiego.

Temat niniejszej publikacji obejmuje wiele elementów z różnych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych, a równocześnie koncentruje się na jakże wymownym problemie – poprawianie niepoprawnych. Taką redakcję problemu może sformułować jedynie wybitny badacz szeroko rozumianych zjawisk społecznych. W mojej ocenie jest to temat kreatywny, z tak zwanym pazurem badawczym, inspirujący i zachęcający do stawiania refleksyjnych pytań, a mniej do odpowiedzi.

Stawianie pytań, czy też formułowanie hipotez badawczych, to wielka umiejętność metodologiczna uczonego. Im więcej pytań, tym częściej i pełniej odpowiadać będzie nasz przedmiot poznania. Mówiąc językiem historyka – źródło poznania. Natomiast suma odpowiedzi naszego przedmiotu zbliżać nas będzie do prawdy. Brak odpowiedzi to również wielka odpowiedź.

Ramy tej publikacji z pewnością nie pozwolą zamknąć katalogu pytań badawczych o tym jakże ważkim społecznie współczesnym zjawisku, ale pozwól Czytelniku, że na koniec wyrażę zadowolenie, że w zasygnalizowanych tu przeze mnie kwestiach wypowiada się jako protagonista właśnie Wszechnica Świętokrzyska w Kielcach. Ziarno zasiane w tej pracy wyda obfity plon, kiedy zachowamy wierność łacińskiej maksymie: verba volant, scripta manent.

Książka zawiera materiały, zgromadzone podczas przygotowywania rozprawy doktorskiej przez autora. Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym przedstawiono jej temat, historię rozwoju multimediów i Internetu oraz sytuację edukacyjną w polskich szkołach i ich wyposażenie w sprzęt multimedialny.

Rozdział drugi dotyczy metodologii badań i obejmuje problemy badawcze, hipotezy, zmienne i ich wskaźniki. Znajduje się tam również opis metod, technik i narzędzi badań, omówienie ich organizacji i sposobu opracowania wyników.

Rozdział trzeci poświęcony jest analizie jakościowej i ilościowej oraz interpretacji wyników badań własnych. Na końcu pracy znalazły się wnioski wynikające z analizy, bibliografii a, spisy tabel i wykresów oraz aneks zawierający cztery załączniki.

Przeprowadzone badania stanowią próbę ukazania różnic w wiedzy i umiejętnościach informatycznych studentów pierwszego roku dwóch kieleckich uczelni: Wszechnicy Świętokrzyskiej i Akademii Świętokrzyskiej (przekształconej w 2008 roku w Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego). Wskazują, jakie czynniki mają największy wpływ na zróżnicowanie umiejętności i zakres wiedzy młodzieży.

Zawiera:

Wstęp

Część I
Europejskie i polskie doświadczenia w zakresie wolontariatu – aspekt teoretyczno-praktyczny

• Monika Szpringer, ks. bp Marian Florczyk, Janina Mikołajczyk: Organizacja wolontariatu we Włoszech;
• Anna Cyran-Mądzik: Wolontariat w Wielkiej Brytanii;
• Marzena Pękowska: Geneza działalności wolontariatu w Polsce;
• Katarzyna Palka: Programy ,,Młodzież” i ,,Młodzież w działaniu” jako przykłady wolontariatu europejskiego realizowanego w Polsce;
• Renata Cichoń: Działalność wolontariacka jako jedna z form wsparcia organizacji pozarządowych w środowisku lokalnym;
• Irena Fudali: Prospołeczne działania organizacji pozarządowych w regionie świętokrzyskim;

Część II
Zaangażowanie studentów w wolontariat

• Paulina Broniecka: Prawne aspekty działalności wolontariackiej;
• Rafał Kołodziejczyk: Wolontariat przez Internet;
• Patrycja Hanyga-Janczak: Wolontariat jako element budżetu czasu studenta studiującego stacjonarnie;
• Wioletta Szumilas-Praszek: „Wolontariat studencki” i „Wolna strefa” jako przykłady inicjatyw wolontariackich w Kielcach;
• Kinga Tutak, Beata Zawodnik: Studenci Wszechnicy Świętokrzyskiej w funkcjonowaniu programu „Wolontariat studencki”;
• Monika Machniak, Ewa Strzelczyk, Dorota Walz, Magdalena Woś: Wiedza studentów Wszechnicy Świętokrzyskiej na temat działalności wolontariackiej;

Część III
Środowiskowe uwarunkowania działalności wolontariackiej

• Katarzyna Kossek: Anioły które dają i biorą – o motywach bycia wolontariuszem;
• Janusz Jarosiński: Wolontariat środowiskowy na przykładzie pracowników kolei;
• Łukasz Kozub: Wolontariat w Gliwicach w latach 2005-2007. Wybrane aspekty;
• Kinga Andzel-Janik: Działalność regionalnego centrum wolontariatu w Katowicach;
• Katarzyna Stala : Zasady kierowania grupami wolontariuszy w partiach politycznych;

Część IV
Obszar pomocy społecznej i pracy socjalnej a wolontariat

• Bożena Matyjas: Wolontariat jako działanie prospołeczne w obszarze pomocy społecznej i pracy socjalnej;
• Anna Marczewska: Ochrona praw dziecka a działalność wolontariacka;
• Dorota Myrda, Agnieszka Nadzieja: Specyfi ka działalności wolontariackiej wśród niepełnosprawnych w Domu dla Niepełnosprawnych w Piekoszowie;
• ks. Jan Jagiełka: Wolontariat „Rodziny Piekoszowskiej”;
• Eliza Mazur: Znaczenie pracy z osobami niepełnosprawnymi w readaptacji skazanych na przykładzie programów „Bona” i „Duet”;
• Agata Chabior: Nowe spojrzenie na wolontariusza-seniora;
• Małgorzata Wolska-Długosz: Specyfi ka przygotowania wolontariuszy do pracy w opiece hospicyjnej;
• Monika Szpringer, Edyta Laurman-Jarząbek: Wolontariat w pomocy osobom zakażonym HIV i chorym na AIDS;
• Paulina Forma: „Bądź z nami” – Stowarzyszenie Wolontariuszy Wobec AIDS.

(...)Książkę podzielono na pięć części. W pierwszej umieszczono teksty poświęcone związkom pracy socjalnej z innymi dyscyplinami naukowymi (Stanisław Kowalski) oraz ze sferą społeczno-ekonomiczną i chłonnością rynku pracy (Elżbieta Trafiałek, Jacek Szkurłat). Część druga zawiera z kolei analizy ułatwiające interpretację ustaw regulujących tak istotne z punktu widzenia potrzeb wiedzy pracownika socjalnego kwestie jak: warunki egzekwowania obowiązku alimentacyjnego (Tomasz Kupczak, Julita Kraszewska-Grzesiak), pomoc postpenitencjarna w systemie polityki społecznej (Eliza Mazur), pomoc materialna dla uczniów w procesie wyrównywania ich szans edukacyjnych (Stanisław Kowalski).

Trzecią część książki poświęcono specyfice pracy socjalnej z osobami bezrobotnymi, bezdomnymi, w starszym wieku (Maria Kotomska, Magdalena Gościniewicz, Agata Chabior) i niepełnosprawnymi (Mirosław Rutkowski), a w czwartej uwagę skoncentrowano na możliwościach modernizacji systemu pomocowego w Polsce, ze szczególnym wyeksponowaniem roli aktywnej polityki społecznej (Marek Gębski, Elżbieta Trafiałek) i możliwości inwestowania w rozwój sfery społecznej, wynikających z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 (Małgorzata Krawczyk, Renata Miszczuk). Część piąta zawiera informacje o zakresie działalności Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Kielcach (Maria Kotomska), o źródłach i specyfice problemów socjalnych mieszkańców rolniczych środowisk regionu świętokrzyskiego (Bartosz Jarosiński) oraz o sprawdzonych w praktyce działaniach związanych z organizowaniem świetlicy środowiskowej dla dzieci z kieleckich enklaw biedy (Małgorzata Porąbaniec).

Książkę zamyka wykaz wybranych pozycji z literatury przedmiotu i obowiązujących aktów prawnych, stanowiących podstawę działań pomocowych, interwencyjnych i opiekuńczych podejmowanych wobec różnych grup podopiecznych.(...)

(...) O powodzeniu na rynku pracy traktuje niniejsza książka. W pierwszym rozdziale omówiono stan, rozwój i przyszłość tego rynku, a w dru10 gim funkcjonowanie publicznych służb zatrudnienia w naszym kraju. Rozdział trzeci dotyczy kompetencji zawodowych pośrednika pracy oraz zasad, form i modeli pośrednictwa. W czwartym zaś skoncentrowano się na problematyce zmian w zatrudnieniu, a także na kontraktach kierowniczych i ich znaczeniu w zarządzaniu gospodarką. W rozdziale piątym mowa jest o determinantach polityki kadrowej, natomiast w szóstym między innymi o Świętokrzyskim Planie Działań na rzecz Zatrudnienia w kontekście korzystania z funduszy przedakcesyjnych i strukturalnych. Książkę zamyka analiza obrazu bezrobocia w województwie świętokrzyskim wyłaniającego się z artykułów zamieszczanych w dzienniku „Słowo Ludu”. (...)

Tropami Wiślan po ziemi świętokrzyskiej to przewodnik turystyczny autorstwa Mieczysława Adamczyka i Stanisława J. Adamczyka opublikowany we Wszechnicy Świętokrzyskiej w 2008 r. w związku z jubileuszem 100-lecia Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Kielcach. Jego głównym zadaniem jest przybliżenie studentom kształcącym się w uczelniach kieleckich, jak również turystom, dziedzictwa i spuścizny plemienia Wiślan w postaci: reliktów grodzisk, cmentarzysk, wierzeń, zwyczajów, historii osadnictwa i urbanizacji oraz wielu zabytków kultury religijnej, ziemiańskiej, budowli świeckich typu szlacheckiego, rustykalnego czy mieszczańskiego.

Nadrzędnym celem publikacji jest spopularyzowanie dziedzictwa historycznego i kulturowego mieszkańców ziemi świętokrzyskiej.

Współczesny terroryzm jest zjawiskiem bardzo złożonym i wielopłaszczyznowym. Jako obszar badawczy odznacza się pewna specyfiką wymagająca podejścia interdyscyplinarnego. Uczestniczą tu takie nauki jak socjologia, politologia, prawo karne i międzynarodowe, psychologia, międzynarodowe stosunki polityczne, kryminalistyka i psychiatria. Zatem istnieją ogromne trudności naukowego uogólnienia zjawiska terroryzmu i przyjęcie jednolitych kryteriów postępowania wobec zagrożeń, jakie ze sobą niesie.

Uwzględniając historyczne zmiany terroryzmu należy zauważyć, że istota terroryzmu, przemoc, pozostała taka sama, natomiast wraz z rozwojem cywilizacji zmieniły się jego formy. Upowszechnienie się zasad demokracji, wolność zrzeszania się i podróżowania stały się sprzymierzeńcem terrorystów. Klasyczny, XIX wieczny terroryzm miał charakter indywidualny i polegał na dokonywaniu zamachów na głowy państwa lub inne prowadzące działalność polityczną. Obecnie ofiarami są nie tylko politycy czy dyplomaci, ale przypadkowi ludzie.